Op 22 december 2017 is Daniël Van Quickelberge overleden.
In volle voorbereiding van de voorstelling van het 26e jaarboek werd de heemkundige kring van Zulte vorige week getroffen door het onverwachte overlijden van Daniël Van Quickelberge. Daniël was één van de sterkhouders van de Zultse Heemkring. Hij was medeoprichter, penningmeester en bestuurslid.
Wie was Daniël Van Quickelberge?
Daniël’s interesse voor heemkunde vindt haar oorsprong in de fotografie, wellicht zijn eerste en grootste passie. Zo stond hij in de jaren zeventig aan de wieg van de Olsense Fotoclub “Zo leeft ons dorp”. Veel mensen hebben ongetwijfeld nog goede herinneringen aan de dia-projecties tijdens de septemberkermis en aan de fotokalenders die jaren lang menige muur van Zultse huiskamers sierden. Hij besefte als geen ander dat je ook geschiedenis kan schrijven met beelden, en heel wat gebeurtenissen die zich in het Zulte van de vorige eeuw afspeelden zijn door hem op de gevoelige plaat vastgelegd.
Verder was hij ook een verwoed verzamelaar van oude foto’s, bidprentjes en documenten die met de lokale geschiedenis te maken hebben. Op die manier ontstond een indrukwekkend archief dat voor de heemkundige kring van onschatbare waarde is. Meer nog dan in de feiten ging Daniel’s interesse uit naar de mensen. Wie waren de mensen op de foto? Wie was familie van hen? Waar woonden ze? Daniël kende alle verhalen achter de foto’s en werd wel eens een wandelende encyclopedie genoemd, vanwege zijn fenomenaal en legendarisch geheugen.
Een foto was dikwijls de aanleiding voor het vertellen van anekdotes en ophalen van herinneringen. Hij deed dat op zijn eigen manier: altijd positief, doorspekt met zijn typische humor en met warm respect voor de figuren waarover hij vertelde!
Het is nu aan ons om zorg te dragen voor zijn culturele erfenis. Daniël onderscheidde zich van veel verzamelaars door zijn verlangen om zijn “schatten” met de gemeenschap te delen. Iedereen met een vraag over een foto of bidprentje was steeds welkom, altijd stond hij klaar om zijn archief en kennis met anderen te delen. Het was tevens zijn uitdrukkelijke wens dat zijn verzameling zou ontsloten worden. Vorig jaar zijn we gestart met het digitaliseren van zijn foto-archief en met hem in gedachten zullen we dit werk verder zetten en afmaken.
Bedankt voor alles Daniël!
De Zultse Heemkring wil hulde brengen aan deze bijzondere mens. Met het overlijden van Daniël verdwijnt een echt Olsens monument. Hij was één van de laatste volksfiguren, die letterlijk en figuurlijk in het hart van Olsene leefde, iemand die veel voor Olsene betekend heeft. Het was dan ook geen toeval dat hij twee jaar geleden, als eerste door de gemeente gelauwerd werd als cultuurjubilaris.
Het jaar daarop viel hij trouwens opnieuw in de prijzen, want toen kreeg de Zultse heemkring de cultuurprijs voor het uitbrengen van hun 25e jaarboek. Daniël zelf genoot in stilte, maar bleef daar heel bescheiden bij. Hij hield niet van de schijnwerpers en werkte liefst als stille kracht achter de schermen. Hij was ook nooit de man van het hoge woord, maar beschikte over het zeldzame talent om met zijn natuurlijke charme bij onenigheid verzoenend op te treden en conflicten op te lossen.
Daniël was een volksvriend en heemkundige van het eerste uur. Een man van veel kwaliteiten, die nu zelf een stukje lokale geschiedenis geworden is en wiens herinnering we blijvend zullen koesteren.