Op 13 april 2023, overleed in het O.L.V. te Lourdes Ziekenhuis in Waregem, onze dierbare ere-voorzitter Maurits Vandeputte. Hij werd net geen 94 jaar. In naam van de Heemkunde schreef Willy Nachtergaele een afscheidsbrief.
Beste familie, beste vrienden van Maurits,
De kaft van het eerste jaarboek
Het was in 1976, vlak voor de fusie van Olsene, Zulte en Machelen, dat Robert Vermeeren, de gemeentesecretaris van Zulte, het idee opvatte om een boekje samen te stellen met de beknopte geschiedenis van het dorp Zulte. Het toenmalige Zultse gemeentebestuur wou deze uitgave als een soort afscheidscadeau gratis aan alle Zultse gezinnen schenken. Voor de uitwerking van deze publicatie sprak Vermeeren Maurits aan. Maurits, Kortrijkzaan van geboorte, was in 1968 in Zulte komen wonen. In het begin had hij het wat moeilijk om zich aan te passen, maar dank zij zijn echtgenote Astrid, een echte Zultse, leerde hij al snel heel wat mensen kennen en werd hij een graag gezien figuur in ons dorp. Hij was toen al als bestuurslid van de Waregemse heemkring De Gaeverstreecke intensief met heemkunde bezig. Maurits omringde zich met een aantal geïnteresseerden die met veel enthousiasme hun schouders onder dit project zetten. Ondanks het feit dat het allemaal wat vlug moest gaan, viel het boekje met talrijke zwartwit illustraties enorm in de smaak bij de Zultse bevolking en volgde de vraag om meer. En als blijkt dat ook in de fusiegemeenten Olsene en Machelen de interesse in de lokale geschiedenis leeft voelt Maurits dat de tijd rijp is om een heuse Zultse Heemkundige Kring op te richten. Hij wordt de fiere voorzitter van deze nieuwe vereniging die de eerste in groot Zulte wordt met bestuursleden en activiteiten over de dorpsgrenzen heen. Onder zijn impuls publiceert de Heemkundige Kring jaarlijks een boek met boeiende artikels over de lokale geschiedenis. Maurits zal de vereniging leiden tot in 2011, hij geeft dan de fakkel door aan Johan Jaspaert en wordt ere-voorzitter. In een interview naar aanleiding van zijn negentigste verjaardag in 2019 vertelt hij dat hij actief met heemkunde bezig geweest is tot het moment dat Astrid, zijn geliefde echtgenote ziek werd en permanente zorg nodig had.
Over de jaren heen verzamelde Maurits een uitgebreid archief aan documentatie, met onder meer heel wat met de hand overgeschreven documenten, want scanners en kopieermachines waren in zijn beginperiode nog niet beschikbaar. Maurits was dan ook voor menig auteur een gewaardeerde consultatiebron. Tijdens één van onze laatste bezoeken vertelde hij over de vele uren die hij besteed had aan het nauwkeurig handmatig kopiëren van allerlei documenten. Dikwijls was dit nachtwerk en niet altijd naar de zin van echtgenote Astrid geweest die vond dat hij soms overdreef. Maar ja, heemkunde was voor hem veel meer dan een hobby, het was zijn passie! Gedreven als hij was had hij zich ook bekwaamd in het lezen van handgeschreven teksten in oud Nederlands, iets wat naast ervaring ook heel wat geduld en kunde vergt. Verder stak hij ook veel tijd en energie in stamboomonderzoek, er zijn in Zulte weinig families waarvan hij de oorsprong en samenhang niet ontrafeld heeft. Ooit liet hij zich ontvallen dat hij maar van één ding spijt had in zijn leven, namelijk dat hij de boot van de digitale technologie gemist had. Dank zij de computer is het kopiëren en onderzoek van documenten vandaag inderdaad een stuk minder tijdrovend en simpeler geworden.
Tot op het einde van zijn leven droeg Maurits de Zultse Heemkring, zijn geesteskind waar hij bijzonder fier op was, een warm hart toe. Op al onze activiteiten was hij steeds prominent aanwezig en vanuit zijn serviceflat steunde hij steeds met raad en daad verschillende projecten. Hij bleef nauw betrokken, zo betoonde hij de voorbije maanden, ondanks zijn fysieke ongemakken, een grote interesse in onze nieuwe lokalen in huis Meheus. We waren dan ook aangenaam verrast, toen hij, tegen de verwachting in, ons een bezoek bracht in huis Meheus tijdens de open deur dag op 11 maart jl.
Maurits, we waren zo blij dat wij je mochten verwelkomen op 11 maart jl. Het kostte je fysiek heel wat moeite, maar achteraf hoorden we dat je een heel fijne dag beleefd had. Je had daar in Olsene heel wat bekenden ontmoet en allen hadden ze je een hart onder de riem gestoken. Wisten we veel dat dit de laatste keer was dat we je zouden zien! Fysiek en mentaal waren de laatste weken best moeilijk geweest, vooral het feit dat je steeds minder goed kon zien speelde je parten en stemde je droef. Niet meer kunnen lezen, geen teksten meer kunnen bestuderen, maakte dat je je nutteloos voelde, iets waar jij, de eeuwige onderzoeker, het bijzonder moeilijk mee had. We zullen de gezellige babbels tijdens onze bezoekjes in je flat missen, je was een levende encyclopedie die zo maar uit het hoofd namen, data en plaatsen wist op te dissen. Elk bezoek was een verrijking, niet alleen op vlak van heemkunde, maar ook op menselijk vlak, want naast een fenomenaal geheugen beschikte je ook over zo veel wijsheid, die je tijdens het nuttigen van een goed glas wijn “en passant” wat graag met ons deelde.
Maurits, dierbare ere-voorzitter en vriend, we zullen je missen. Maar weet dat je voor altijd in ons hart blijft en dat de Zultse Heemkring je nooit zal vergeten! We zijn je dankbaar voor al wat je met hart en ziel voor de Heemkundige Kring gedaan hebt en we zullen verder in dezelfde geest goed voor je geesteskind blijven zorgen! Je blijft verder leven in de vele teksten die je hebt nagelaten en de Zultenaars zullen je blijven herinneren als pionier en stichter van onze vereniging!
Willy Nachtergaele
in naam van de Heemkundige Kring van Zulte